mouton

ontwerpers:
Coussée Goris Huyghe architecten

Het gebouw bestaat uit een middenbouw geflankeerd door 2 haakse zijgebouwen, die samen een tuin omsluiten.
De zijbeuken bestaan uit massiefbouw. De dragende wanden zijn allen verwerkt in de gevels, er zijn geen dragende wanden in het gebouw. Ze zijn opgetrokken in hetzelfde metselwerk als de gevels, maar tellen een dubbele steen om voldoende draagkracht te bekomen. Beide muren zijn gekaleid, waardoor de binnen- en buitenafwerking doorloopt. De vloeren bestaan uit betonnen ribben in plankenbekisting met tussenin dunne predallen die door het klimaatplafond aan het oog onttrokken zijn.
De middenbeuk is opgebouwd uit een staalconstructie met staalbetonvloeren. Beide gevels krijgen ritme door de achterliggende kolomstructuur in massief staal. Op de verdieping is de belasting lager waardoor het aantal kolommen wordt gehalveerd. Het dak bestaat uit stalen IPE600-liggers verzaagd tot T-profielen. De vloer is een staalbetonvloer, die het voordeel heeft lichter te zijn dan een betonnen vloer, maar door zijn dikte toch aan de akoestische eisen te voldoen.

De kelder doet dienst als berging voor het archief. Hier is een maximum aan open ruimte gecreëerd door gebruik te maken van welfsels, waardoor een minimum aan kolommen nodig was.
De luifel, die de volledige middenbeuk bekleedt, is een fijne staalstructuur die voor een gracieus lijnenspel in de gevel zorgt. De structuur bestaat uit stalen L-vormige vinnen die bevestigd zijn aan de dragende staalstructuur van het gebouw. Sommige vinnen lopen door in ontdubbelde stalen kolommetjes die de vin inklemmen. De andere vinnen lopen tot de onderzijde van de houten zonnewering, waar ze aan een horizontaal profiel bevestigd zijn. De houten latten van de zonnewering liggen op hun beurt op kleine lipjes, gelast op de stalen vinnen. Tussenliggend zijn nog de nodige verstijvingen in functie van knik voorzien.